Hopperank

Deze week verhuisden de eerste bewoners naar het nieuwe rusthuis Hopperank. De renovatiewerken/nieuwbouw lieten jaren op zich wachten. Meer dan twintig jaar zat het dossier min of meer vast. Pas twee jaar geleden werd begonnen met de bouw van een overigens zeer mooi en praktisch woonzorgcentrum. OCMW-voorzitter Sarah Smeyers liet er in haar openingstoespraak geen twijfel over bestaan dat niet zij alleen dit project op haar palmares mocht zetten. Ze verwees meteen naar de verdiensten van haar voorganger Patrick De Smedt, die Smeyers nochtans aan het begin van deze legislatuur een paar keer onbetamelijk de broek wilde uitdoen. Zoveel lof en vriendelijke woordjes, dat waren we al lang niet meer gewoon. Blijkbaar is er toch 'verandering' in het ruziemaken gekomen sinds de nieuwe bewindsploeg aan het roer zit.

Patrick De Smedt toonde zich bijzonder blij

en ook een tikkeltje fier dat het nieuwe rusthuis in Erembodegem officieel kon worden geopend. Hij noemde het de realisatie van een belangrijk investeringsdossier waarvoor door het vorig bestuur op basis van een nieuw zorgstrategisch plan en een nieuw bouwprogramma nog in 2012 de subsidiëring kon worden bekomen en ook nog de eerste steen kon worden gelegd. Dankzij de subsidiëring en het nieuw concept kan Aalst voor de prijs van 1 nu 3 nieuwe woonzorgcentra bouwen. Drie voor de prijs van één: als dat geen leuke uitverkoop is. Het was tegelijk de deblokkering van een dossier dat al meer dan 20 jaar oud was. De Smedt dankte ook het huidig OCMW-bestuur, dat hier 'de verandering' niet heeft toegepast en de bouw liet verder lopen. Waarbij hij met 'verandering' duidelijk doelde op de N-VA. Voor sp.a moet het nieuwe woonzorgcentrum betaalbaar zijn voor iedereen. Sparen maar kindjes.

Andreas Verleysen van Groen deelde tijdens de opening enveloppen uit. Daarin een symbolische cadeaucheque van de vorige OCMW-raad ter waarde van 20.000.000 euro. Waarmee hij wilde zeggen dat de kostprijs de Hopperank door het vorige bestuur voor 9 miljoen minder werd gepland. Bovendien kan dankzij een VIPA-subsidie een totale besparing voor de Aalstenaars worden verkregen van twintig miljoen

euro. De opposanten vergeten precies daarbij dat in die voorgaande legislatuur zo gekibbeld werd dat er vele kansen bleven liggen en dat bijna geen enkel ernstig project werd uitgevoerd. Bijgevolg was het de huidige coalitie die alles moest rechttrekken en - met enigszins de pluimen op de eigen hoed - hete hangijzers uit de koelkast moest halen.